W roku 2012 zamierzam wrócić do rywalizacji na trasach maratonów. Pojęcia nie mam na jakich miejscach w stawce będę przyjeżdżał. Niezależnie jednak od prezentowanego poziomu, sprawny rower podczas zawodów jest ważnym elementem rywalizacji – daje spokój psychiczny jak i bezpieczeństwo jazdy, a także – co nie mniej ważne na moim poziomie „sportowym” – daje dobrze się bawić .

Nadal podstawą roweru jest rama American Eagle, która z każdym rokiem wygląda coraz gorzej (niestety), ale wciąż ma bardzo fajną geometrię i mam nadzieję, że jeszcze wystarczające parametry fizyczne . Z częściami już takiej stagnacji nie było i sporo ich poszło za to do wymiany. Poniżej tabelka, podobnie jak dla wcześniejszej wersji.
Waga na ten sezon poszła trochę w dół mimo wymiany na cięższy (mam nadzieję sztywniejszy) amortyzator dzięki kilku upolowanym przez zimę okazjom.

Tak było w 2010

Podstawą do zbudowania roweru na zawody stała się rama American Eagle Team Issue. W kwietniu 2008 zadebiutowała na lokalnych zawodach. W 2009 roku udało się uzbroić rower o lepszy amortyzator i koła. Natomiast w 2010 roku zapadła decyzja o przejściu na system UST. Trochę rower na tym przytył, ale raczej zwraca się to podczas jazdy .

Specyfikacja „amerykańskiej czerwonej wiewiórki” na sezon 2010:

Wcześniej w roli roweru do wszystkiego dzielnie mi służył Giant ATX 830 – obecnie stał się rowerem zimowo-treningowym.

Do treningów na szosie wykorzystuję szosówkę Kross Atrox na 105-tce.